صفحه نخست
تکنولوژی
دوربین
دوربین چه زمانی اختراع شد؟ تاریخچه اختراع دوربین از تاریکی تا روشنایی

دوربین چه زمانی اختراع شد؟ تاریخچه اختراع دوربین از تاریکی تا روشنایی

انتشار:۲۳ آبان ۱۴۰۲
به روز رسانی:۲۳ آبان ۱۴۰۲
بازدید:۲۷۹

دوربین چه زمانی اختراع شد؟ این سوالی است که در طول این سال ها توسط افراد بی شماری پرسیده شده است. پاسخ اما آنقدرها هم که به نظر می رسد ساده نیست.
اولین وسیله ای که می توان آن را دوربین در نظر گرفت دوربین ابسکورا بود که در قرن پنجم قبل از میلاد اختراع شد. دوربین تاریک یک اتاق تاریک با یک سوراخ کوچک در یک دیوار است. نور از دنیای بیرون وارد سوراخ شده و به دیوار مقابل تابیده می شود و تصویری وارونه از صحنه بیرون ایجاد می کند.

تاریخ عکاسی را می توان به پنج دوره اصلی تقسیم کرد:

1- عکاسی اولیه (1816-1839)

دوران اولیه عکاسی با اختراع اولین فرآیندهای دائمی عکاسی مانند هلیوگرافی و داگرئوتیپ مشخص شد. این فرآیندهای اولیه پیچیده و زمان بر بودند، اما پایه و اساس توسعه عکاسی مدرن را گذاشتند.

هلیوگرافی

هلیوگرافی، که به عنوان قیر یهودیه نیز شناخته می شود، توسط جوزف نیکفور نیپس در سال 1826 اختراع شد. این اولین فرآیند دائمی عکاسی بود. نیپس برای ساختن یک هلیوگراف، صفحه اسپند را با محلولی از قیر یهودیه و روغن اسطوخودوس پوشاند. سپس بشقاب را به مدت چند ساعت تا هشت ساعت در معرض نور در یک دوربین مبهم قرار داد. نور قیر یهودیه را تاریک کرد و تصویری از صحنه بیرون را ایجاد کرد.

داگرئوتیپ

داگرئوتیپ توسط لویی داگر در سال 1839 اختراع شد. این اولین فرآیند عکاسی موفق تجاری بود. داگرئوتیپ‌ها تصاویر واضح و دقیقی را تولید می‌کردند، اما تولید آن‌ها نیز پرهزینه و زمان‌بر بود.
داگر برای ساختن داگرئوتایپ، یک صفحه مسی را با یک لایه نازک نقره پوشاند. سپس صفحه را در معرض دود ید قرار داد که سطحی حساس به نور ایجاد کرد. داگر سپس بشقاب را برای چند دقیقه یا حتی چند ثانیه در معرض نور در یک دوربین تاریک قرار داد. پس از قرار گرفتن در معرض، داگر با قرار دادن صفحه در معرض دود جیوه تصویر را ایجاد کرد.

2-عکاسی با صفحه مرطوب (1839-1880)

عکاسی با صفحه مرطوب یک فرآیند عکاسی بود که از کلودیون به عنوان ماده حساس به نور استفاده می کرد. کلودیون یک مایع شربتی است که از نیتروسلولز حل شده در اتر و الکل ساخته می شود. هنگامی که کلودیون روی یک صفحه شیشه ای ریخته می شود و اجازه می دهد خشک شود، یک لایه نازک و شفاف تشکیل می دهد.

برای گرفتن عکس از صفحه مرطوب، عکاس ابتدا یک صفحه شیشه ای را با کلودیون می پوشاند و سپس با فرو بردن آن در محلول نیترات نقره، آن را به نور حساس می کند. سپس صفحه مرطوب در دوربین عکاسی قرار می گیرد و در معرض نور قرار می گیرد. هنگامی که صفحه در معرض دید قرار گرفت، باید فوراً توسعه یابد، در حالی که کلودیون هنوز مرطوب بود.

عکاسی با صفحه مرطوب فرآیندی پیچیده و زمان‌بر بود، اما تصاویر واضح‌تر و دقیق‌تری نسبت به هر فرآیند عکاسی دیگری در آن زمان تولید می‌کرد. عکس های صفحه مرطوب اغلب برای پرتره ها، مناظر و عکس های معماری استفاده می شد.

مزایای عکاسی با صفحه مرطوب

عکاسی با صفحه مرطوب نسبت به سایر فرآیندهای عکاسی در آن زمان مزایای زیادی داشت. این مزایا عبارت بودند از:

عکس های صفحه مرطوب بسیار واضح بودند، حتی در مقایسه با عکس های دیجیتال مدرن. این به این دلیل بود که در عکاسی با صفحه مرطوب از کلودیون استفاده شد که یک ماده بسیار ریز دانه است.
عکس های صفحه مرطوب نیز بسیار دقیق بودند. این به این دلیل بود که عکاسی با صفحه مرطوب طیف وسیعی از رنگ‌ها، از سیاه خالص تا سفید خالص را ثبت کرد.
تطبیق پذیری: عکاسی با صفحه مرطوب را می توان برای گرفتن طیف وسیعی از عکس ها از جمله پرتره، مناظر و عکس های معماری استفاده کرد.

معایب عکاسی با صفحه مرطوب

عکاسی با صفحه مرطوب دارای معایبی نیز بود. این معایب عبارت بودند از:

عکاسی با صفحه مرطوب فرآیندی پیچیده و زمان بر بود. عکاس باید صفحه شیشه ای را با کلودیون می پوشاند، آن را به نور حساس می کرد، در معرض نور قرار می داد و بلافاصله آن را توسعه می داد.
عکاسی با صفحه مرطوب نیز گران بود. مواد شیمیایی و تجهیزات مورد نیاز برای گرفتن عکس از صفحه مرطوب در آن زمان نسبتاً گران بود.
قابلیت حمل: عکاسی با صفحه مرطوب خیلی قابل حمل نبود. عکاس مجبور بود یک تاریکخانه قابل حمل با خود حمل کند تا صفحات مرطوب را بلافاصله پس از نوردهی ایجاد کند.

تاثیر عکاسی صفحه مرطوب

عکاسی صفحه مرطوب تاثیر بسزایی در توسعه عکاسی داشت. از عکس های صفحه مرطوب برای مستندسازی جنگ داخلی آمریکا، گسترش ایالات متحده به سمت غرب و ساخت راه آهن بین قاره ای استفاده شد. از عکاسی صفحه مرطوب نیز برای ایجاد پرتره از افراد مشهور مانند آبراهام لینکلن، اولیس اس گرانت و رابرت ای لی استفاده شد.

3-عکاسی با صفحه خشک (دهه 1880-1930)

عکاسی با صفحه خشک یک فرآیند عکاسی بود که از فیلم صفحه خشک به عنوان ماده حساس به نور استفاده می کرد. فیلم صفحه خشک با پوشش یک صفحه شیشه ای با امولسیون ژلاتین که حاوی کریستال های هالید نقره بود ساخته شد. سپس امولسیون ژلاتین خشک شد و فیلم را تا زمانی که در دوربین قرار گرفت، نسبت به نور غیرحساس کرد.

عکاسی با صفحه خشک پیشرفت قابل توجهی نسبت به عکاسی با صفحه مرطوب داشت. عکاسی از صفحه مرطوب پیچیده و زمان بر بود و عکاس را ملزم می کرد که صفحات را بلافاصله پس از نوردهی توسعه دهد. از سوی دیگر، عکاسی با صفحه خشک کمتر پیچیده و زمان‌بر بود و می‌توان صفحات را بعداً در زمان مناسب‌تری توسعه داد.

عکاسی با صفحه خشک نیز عکاسی را در دسترس عموم مردم قرار داد. عکاسی با صفحه مرطوب گران بود و به تجهیزات تخصصی نیاز داشت. از طرف دیگر، عکاسی با صفحه خشک مقرون به صرفه تر بود و با دوربین های ساده تر قابل استفاده بود.

مزایای عکاسی با صفحه خشک

عکاسی با صفحه خشک چندین مزیت نسبت به عکاسی با صفحه مرطوب داشت، از جمله:

عکاسی با صفحه خشک نسبت به عکاسی با صفحه مرطوب کمتر پیچیده و زمان بر بود. صفحات نیازی به توسعه بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض نداشتند، که استفاده از آنها را آسان تر می کرد.
عکاسی با صفحه خشک نسبت به عکاسی با صفحه مرطوب مقرون به صرفه تر و در دسترس عموم مردم بود.
قابلیت حمل: عکاسی با صفحه خشک قابل حمل تر از عکاسی با صفحه مرطوب بود. عکاس برای توسعه صفحات نیازی به حمل تاریکخانه قابل حمل با خود نداشت.
فیلم صفحه خشک نسبت به فیلم صفحه مرطوب نسبت به نور حساس تر بود، که باعث می شد نوردهی های کوتاه تری داشته باشید.

معایب عکاسی با صفحه خشک

عکاسی با صفحه خشک دارای معایبی نیز بود، از جمله:

فیلم صفحه خشک گرانتر از فیلم صفحه مرطوب بود.
فیلم صفحه خشک دانه دانه تر از فیلم صفحه مرطوب بود، به این معنی که عکس های صفحه خشک به اندازه عکس های صفحه مرطوب واضح نیستند.
ذخیره سازی: نگهداری فیلم صفحه خشک سخت تر از فیلم صفحه مرطوب بود. فیلم صفحه خشک باید در مکانی خشک و خنک نگهداری شود و در معرض آسیب رطوبت و گرما باشد.

تاثیر عکاسی با صفحه خشک

عکاسی با صفحه خشک تاثیر بسزایی در توسعه عکاسی داشت. عکاسی با صفحه خشک عکاسی را راحت‌تر، در دسترس‌تر و قابل حمل‌تر کرد. این امر منجر به افزایش محبوبیت عکاسی شد و از دوربین‌های صفحه خشک برای گرفتن میلیون‌ها عکس در سراسر جهان استفاده شد.
همچنین از عکاسی با صفحه خشک برای ثبت بسیاری از رویدادهای مهم تاریخ، از جمله جنگ اسپانیا و آمریکا، جنگ روسیه و ژاپن و جنگ جهانی اول استفاده شد. عکس های صفحه خشک نیز نقش مهمی در توسعه عکاسی خبری و عکاسی مستند ایفا کردند.

4-عکاسی رنگی (دهه 1930 تا کنون)

عکاسی رنگی فرآیند ثبت و بازتولید رنگ ها است. این یک اختراع نسبتاً جدید است که به اوایل دهه 1900 باز می گردد. با این حال، تا دهه 1960 بود که فیلم رنگی به طور گسترده در دسترس و مقرون به صرفه شد و عکاسی رنگی به یک امر عادی تبدیل شد.

دو نوع اصلی عکاسی رنگی وجود دارد: افزودنی و کسر. عکاسی رنگی افزودنی از ترکیب نور قرمز، سبز و آبی برای ایجاد تمام رنگ‌های دیگر استفاده می‌کند. در عکاسی رنگی کسر از ترکیب رنگدانه های فیروزه ای، سرخابی و زرد استفاده می شود تا تمام رنگ های دیگر به جز رنگ مورد نظر را جذب کند.

اکثر عکاسی های رنگی مدرن کمرنگ هستند. این به این دلیل است که عکاسی رنگی منعطف تر است و رنگ های دقیق تری تولید می کند. عکاسی رنگی کسر در فیلم های رنگی، دوربین های دیجیتال رنگی و چاپگرهای رنگی استفاده می شود.

عکاسی رنگی اولیه

اولین عکس های رنگی در اوایل دهه 1900 با استفاده از فرآیندهای مختلف از جمله فرآیند اتوکروم و فرآیند کداکروم گرفته شد. فرآیند اتوکروم اولین فرآیند عکاسی رنگی موفق تجاری بود. برای گرفتن رنگ از موزاییکی از دانه های نشاسته سیب زمینی رنگ شده استفاده کرد. فرآیند Kodachrome فرآیند پیچیده‌تر و گران‌تری بود، اما تصاویر رنگی با کیفیت بالاتری تولید می‌کرد.

ظهور عکاسی رنگی

عکاسی رنگی در دهه 1960 با معرفی فیلم رنگی محبوب تر و مقرون به صرفه تر شد. استفاده از فیلم رنگی راحت‌تر و راحت‌تر از فیلم سیاه و سفید بود. همچنین خطاها در مواجهه و توسعه را بیشتر بخشید.

عکاسی رنگی به سرعت تبدیل به یک هنجار شد و عکاسی سیاه و سفید به بازارهای خاص تنزل یافت. امروزه عکاسی رنگی تقریباً در هر جنبه ای از زندگی ما استفاده می شود، از عکاسی شخصی گرفته تا عکاسی تجاری و عکاسی هنرهای زیبا.

تاثیر عکاسی رنگی

عکاسی رنگی تاثیر بسزایی در جامعه داشته است. این به ما این امکان را می دهد که خاطرات خود را به شیوه ای واضح تر و واقعی تر به اشتراک بگذاریم. عکاسی رنگی نیز به ما کمک کرده تا با فرهنگ ها و دیدگاه های مختلف آشنا شویم.

برای مثال، عکس های رنگی جنبش حقوق مدنی و جنگ ویتنام به افزایش آگاهی در مورد این رویدادهای مهم کمک کرد. عکس های رنگی از اکتشافات فضایی به ما کمک کرده است تا زیبایی و وسعت جهان را درک کنیم. و عکس های رنگی از طبیعت به ما کمک کرده تا با دنیای طبیعی ارتباط برقرار کنیم.

5-عکاسی دیجیتال (دهه 1990 تا کنون)

عکاسی دیجیتال فرآیند ضبط و بازتولید تصاویر با استفاده از حسگرهای الکترونیکی به جای فیلم سنتی است. دوربین های دیجیتال از حسگرهای الکترونیکی برای گرفتن نور و تبدیل آن به داده های دیجیتال استفاده می کنند. سپس این داده ها را می توان در کارت حافظه یا رایانه ذخیره کرد و مشاهده یا چاپ کرد.

عکاسی دیجیتال اولین بار در دهه 1970 اختراع شد، اما تا دهه 1990 بود که دوربین های دیجیتال به طور گسترده در دسترس و مقرون به صرفه شدند. عکاسی دیجیتال به دلیل مزایای زیادی که نسبت به عکاسی فیلم سنتی داشت، به سرعت محبوب شد.

مزایای عکاسی دیجیتال

عکاسی دیجیتال دارای مزایای متعددی نسبت به عکاسی سنتی فیلم است، از جمله:

استفاده از دوربین های دیجیتال راحت تر از دوربین های فیلمبرداری است. نیازی به بارگذاری یا تخلیه فیلم نیست و عکس های دیجیتال بلافاصله پس از گرفتن قابل مشاهده هستند.
مقرون به صرفه بودن: دوربین های دیجیتال در حال حاضر مقرون به صرفه تر از دوربین های فیلمبرداری هستند.
دوربین های دیجیتال می توانند تصاویری با کیفیت بالا حتی در شرایط نور کم تولید کنند.
ذخیره سازی: عکس های دیجیتال را می توان در کارت های حافظه یا رایانه ذخیره کرد که اشتراک گذاری و پشتیبان گیری از آنها را آسان می کند.
عکس های دیجیتال را می توان به راحتی با استفاده از برنامه های نرم افزاری مانند Adobe Photoshop ویرایش کرد.

ظهور عکاسی دیجیتال

عکاسی دیجیتال به سرعت در اوایل دهه 2000 به شکل غالب عکاسی تبدیل شد. این به دلیل عوامل متعددی بود، از جمله:

معرفی دوربین های دیجیتال مقرون به صرفه: در اوایل دهه 2000، قیمت دوربین های دیجیتال به طور قابل توجهی کاهش یافت. این امر دوربین های دیجیتال را برای مصرف کنندگان مقرون به صرفه تر کرد و منجر به افزایش محبوبیت شد.
ظهور اینترنت: اینترنت اشتراک گذاری عکس های دیجیتال را با دوستان و خانواده برای مردم آسان کرد. همچنین یادگیری در مورد عکاسی دیجیتال و یافتن منابعی برای کمک به آنها برای بهبود مهارت های خود را برای مردم آسان کرد.
توسعه رسانه‌های اجتماعی: پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک و اینستاگرام اشتراک‌گذاری عکس‌های دیجیتال را با مخاطبان بیشتری برای مردم آسان کرده‌اند.

تاثیر عکاسی دیجیتال

عکاسی دیجیتال تاثیر عمیقی بر جامعه داشته است. این عکاسی را بیش از هر زمان دیگری در دسترس و مقرون به صرفه کرده است. عکاسی دیجیتال همچنین منجر به توسعه اشکال جدیدی از عکاسی مانند عکاسی خبری و عکاسی مستند شده است.

مخترعان کلیدی در تاریخ عکاسی

برخی از بازیگران کلیدی در تاریخ عکاسی عبارتند از:

جوزف نیکفور نیپس: نیپس اولین عکس دائمی را در سال 1816 گرفت.
لویی داگر: داگر داگرئوتیپ را اختراع کرد، اولین فرآیند عکاسی موفق تجاری.
جورج ایستمن: ایستمن دوربین کداک را اختراع کرد که عکاسی را در دسترس عموم مردم قرار داد.
ادوین لند: لند دوربین پولاروید را اختراع کرد که به مردم اجازه می‌داد عکس‌های فوری بگیرند.
استیون ساسون: ساسون اولین دوربین دیجیتال را در سال 1975 اختراع کرد.

نتیجه گیری

اختراع دوربین دید ما از جهان را متحول کرده است. عکاسی به ما این امکان را می‌دهد که خاطرات خود را ثبت کرده و به اشتراک بگذاریم، و همچنین به ما کمک کرده تا در مورد فرهنگ‌ها و دیدگاه‌های مختلف بیاموزیم.