صفحه نخست
تکنولوژی
موبایل و تبلت
مقایسه پردازنده‌های موبایل: نبرد غول‌ها در دنیای جیبی!

مقایسه پردازنده‌های موبایل: نبرد غول‌ها در دنیای جیبی!

تاریخ انتشار:۱۸ فروردین ۱۴۰۳
تاریخ به روز رسانی:۱۸ فروردین ۱۴۰۳
تعداد بازدید:۲۰

موبایل و تبلت

مقایسه پردازنده‌های موبایل: نبرد غول‌ها در دنیای جیبی!

در دنیای امروز که گوشی های هوشمند به بخش جدایی ناپذیر زندگی ما تبدیل شده اند، قدرت پردازنده (CPU) آن ها نقش بسیار مهمی در عملکرد کلی دستگاه ایفا می کند. پردازنده، مغز متفکر گوشی شماست و بر سرعت، قدرت و کارایی آن در اجرای برنامه ها، بازی ها و سایر امور پردازشی سنگین تأثیر مستقیم دارد. بنابراین، انتخاب یک پردازنده مناسب هنگام خرید گوشی موبایل بسیار حائز اهمیت است. اما با انبوه برندها، مدل ها و مشخصات فنی مختلف که دنیای پردازنده های موبایل را تشکیل می دهند، تصمیم گیری برای کاربران عادی می تواند چالش برانگیز باشد. این مقاله جامع به راهنمایی شما در درک بهتر پردازنده های موبایل و انتخاب تراشه مناسب برای نیازهایتان می پردازد.

انواع پردازنده های موبایل

پردازنده های مطرح موبایل های موجود در بازار عبارتند از:

پردازنده های اسنپدراگون کوالکام

کمپانی کوالکام ، یکی از پیشگامان عرصه ی فناوری به شمار می رود که پردازنده های قدرتمند اسنپدراگون را تولید می کند. این پردازنده ها را می توان مغز متفکر گوشی های هوشمند و تبلت های اندرویدی دانست. اسنپدراگون با بهره گیری از معماری مدرن، توانایی پردازشی بالا و مدیریت انرژی بهینه را ارائه می دهد و نقش مهمی در اجرای روان برنامه ها، نمایش گرافیک خیره کننده در بازی ها و ثبت عکس های باکیفیت برعهده دارد.

پردازنده های اسنپدراگون بر اساس هسته های پردازشی Kryo طراحی می شوند که خود بر پایه ی معماری ARM بنا شده اند. این هسته ها با تکیه بر فرآیندهای ساخت کم مصرف همچون FinFET، ضمن برخورداری از توان بالا، مصرف انرژی را در حد بهینه ای نگه می دارند. همچنین، بسیاری از اسنپدراگون های جدید از فناوری های خوشه ای (Cluster) بهره می گیرند. در این روش، از ترکیب هسته های قدرتمند و کم مصرف استفاده می شود تا متناسب با نیاز پردازشی، هسته ی مناسب به کار گرفته شود. برای امور سنگین، هسته های قدرتمند وارد عمل شده و حداکثر کارایی را ارائه می دهند و در مقابل، برای انجام کارهای سبک تر، هسته های کم مصرف فعال شده و موجب صرفه جویی در مصرف باتری می گردند.

اسنپدراگون صرفاً یک پردازنده ی مرکزی (CPU) نیست، بلکه یک سیستم بر روی یک تراشه (SoC) به شمار می رود. این بدان معناست که علاوه بر CPU، اجزای دیگری همچون پردازنده ی گرافیکی (GPU) آدرنو (Adreno)، پردازنده ی سیگنال تصویر (ISP) برای پردازش عکس و فیلم، مودم برای برقراری ارتباطات و... را نیز در خود جای داده است. همه ی این زیرسیستم ها با یکدیگر هماهنگ شده و عملکردی یکپارچه را به ارمغان می آورند.

پردازنده های اسنپدراگون از نظر توان پردازشی در سطوح مختلفی عرضه می شوند. مدل های پرچمدار، از هسته های قدرتمند و نسل جدید بهره می گیرند که قادر به اجرای روان بازی های سنگین و نرم افزارهای حرفه ای هستند. در مقابل، مدل های میان رده و پایین رده نیز با هسته های کم مصرف تر تولید شده و برای اجرای امور روزمره و برنامه های سبک مناسب هستند. بخش پردازنده ی گرافیکی (GPU) آدرنو نیز نقش مهمی در تجربه ی کاربری ایفا می کند. توانایی های گرافیکی اسنپدراگون بر اجرای روان بازی ها، نمایش ویدئوهای باکیفیت و انیمیشن های نرم و سیال تأثیر مستقیم دارد.
همان طور که اشاره شد، مدیریت انرژی یکی از نقاط قوت اسنپدراگون به شمار می رود. کوالکام همواره در تلاش است تا با استفاده از فناوری های نوین، مصرف انرژی را کاهش دهد. این امر موجب افزایش طول عمر باتری شده و به کاربران امکان می دهد تا برای مدت زمان بیشتری از گوشی هوشمند خود استفاده نمایند.

کوالکام طیف گسترده ای از پردازنده های اسنپدراگون را برای انواع گوشی های هوشمند و تبلت ها تولید می کند. به طور کلی، این پردازنده ها را می توان به دسته های زیر تقسیم کرد:

سری پرچمدار (Snapdragon 8xx): قدرتمندترین و جدیدترین پردازنده های کوالکام که برای گوشی های هوشمند رده بالا طراحی شده اند. این سری با تمرکز بر حداکثر توان پردازشی، گرافیکی و هوش مصنوعی ساخته می شوند.
سری میان رده (Snapdragon 7xx): پردازنده های میان رده ی اسنپدراگون، تعادلی میان کارایی و مصرف انرژی برقرار می کنند. این سری برای گوشی های هوشمند میان رده که قصد دارند عملکردی قابل قبول را با قیمتی مناسب ارائه دهند، ایده آل هستند.
سری پایین رده (Snapdragon 4xx و 6xx): این پردازنده ها بر روی گوشی های هوشمند اقتصادی و پایین رده به کار می روند و برای اجرای امور روزمره و برنامه های سبک مناسب می باشند.

پردازنده اگزینوس سامسونگ

پردازنده های اگزینوس (Exynos) سامسونگ، یکی از قدرتمندترین بازیگران عرصه تراشه های موبایل هستند که برای رقابت با کمپانی هایی همچون کوالکام (Qualcomm) تولید می شوند. سامسونگ با بهره گیری از دانش و فناوری روز دنیا، طی سال های اخیر توانسته است پردازنده های اگزینوس را به رقیبی جدی برای اسنپدراگون های کوالکام تبدیل کند.

پردازنده های اگزینوس سامسونگ بر پایه معماری ARM طراحی می شوند. کمپانی ARM، هسته های پردازنده را طراحی می کند و شرکت های دیگر مانند سامسونگ، این هسته ها را به همراه اجزای دیگر همچون پردازنده گرافیکی، واحد مدیریت رم و... در یک قالب مجتمع (SoC) قرار می دهند. سامسونگ از هسته های قدرتمند Cortex-A series برای بخش پردازنده مرکزی (CPU) و هسته های Mali-G series برای پردازنده گرافیکی (GPU) در تراشه های اگزینوس استفاده می کند. یکی از ویژگی های کلیدی پردازنده های اگزینوس، بهره مندی از فناوری ساخت مدرن است.
سامسونگ همواره در تلاش بوده است تا با استفاده از جدیدترین نسل لیتوگرافی، پردازنده های کم مصرف تر و قدرتمندتری تولید کند. لیتوگرافی، فرایند ساخت ترانزیستورهای به کار رفته در پردازنده است و هرچه عدد لیتوگرافی کوچک تر باشد، ترانزیستورهای کوچک تر و بیشتری را می توان در یک فضای مشخص جای داد که نتیجه آن، افزایش کارایی و کاهش مصرف انرژی است.

همانطور که اشاره شد، پردازنده های اگزینوس از هسته های طراحی شده توسط کمپانی ARM استفاده می کنند. این هسته ها با توجه به عملکرد و مصرف انرژی آن ها دسته بندی می شوند. هسته های قدرتمند سری Cortex-A برای انجام امور پردازشی سنگین و هسته های کم مصرف سری Cortex-A کم مصرف برای فعالیت های سبک تر به کار می روند.
سامسونگ معمولا از ترکیب چندین هسته در پردازنده های اگزینوس استفاده می کند. برای مثال، در برخی از تراشه های اگزینوس، شاهد چینش خوشه ای (cluster) هستیم که در آن چندین هسته قدرتمند در کنار هم و تعدادی هسته کم مصرف در کنار هم قرار می گیرند. این چینش باعث می شود تا بسته به نوع فعالیت، هسته های مناسب وارد کار شوند و مصرف انرژی بهینه شود.

پردازنده گرافیکی (GPU) یکی از اجزای حیاتی در تراشه های موبایل است؛ چرا که مسئولیت پردازش های مرتبط با تصویر و گرافیک را بر عهده دارد. سامسونگ در پردازنده های اگزینوس از هسته های گرافیکی Mali ساخت کمپانی ARM استفاده می کند.
سری Mali-G نیز همانند هسته های پردازنده مرکزی، مدل های مختلفی دارد که از نظر قدرت پردازشی و مصرف انرژی با یکدیگر تفاوت دارند. پردازنده های گرافیکی اگزینوس برای اجرای بازی های سنگین موبایل، ویرایش عکس و فیلم با کیفیت بالا و سایر امور گرافیکی مناسب هستند. سامسونگ همواره در تلاش بوده است تا با ارتقای پردازنده های گرافیکی در تراشه های اگزینوس، تجربه کاربری بهتری را برای کاربران به ارمغان بیاورد.

هوش مصنوعی (AI) یکی از ترندهای مهم دنیای فناوری است و پردازنده های موبایل نیز از این قاعده مستثنی نیستند. سامسونگ طی سال های اخیر، توجه ویژه ای به بخش هوش مصنوعی در پردازنده های اگزینوس داشته است. تراشه های اگزینوس جدید به واحد پردازشگر عصبی (NPU) مجهز شده اند که وظیفه اصلی آن، انجام محاسبات مرتبط با هوش مصنوعی است. حضور NPU در پردازنده های اگزینوس باعث می شود تا سرعت و دقت انجام امور مبتنی بر هوش مصنوعی، همچون تشخیص چهره، واقعیت افزوده و دستیارهای صوتی هوشمند، به شکل قابل توجهی افزایش یابد.

سامسونگ پردازنده های اگزینوس را در دسته های مختلف با توجه به کاربری و رده قیمتی گوشی های هوشمند ارائه می کند. به طور کلی، می توان دسته های اصلی پردازنده های اگزینوس را به شرح زیر دسته بندی کرد:

پردازنده های پرچمدار: این دسته از پردازنده های اگزینوس، مثل Exynos 2200,2100,990 قدرتمندترین و پیشرفته ترین تراشه های سامسونگ هستند که برای گوشی های هوشمند رده بالا و پرچمدار به کار می روند.
پردازنده های میان رده: پردازنده های میان رده اگزینوس مانند Exynos 1280,1200,880 برای گوشی های هوشمند با قیمت مناسب تر طراحی شده اند. این پردازنده ها از نظر قدرت و کارایی نسبت به پرچمداران ضعیف تر هستند، اما همچنان می توانند عملکرد روان و قابل قبولی را برای انجام امور روزمره و اجرای برنامه های کاربردی ارائه دهند.
پردازنده های پایین رده: پردازنده های پایین رده اگزینوس مانند Exynos 850,7880,7605برای گوشی های هوشمند اقتصادی و ارزان قیمت طراحی شده اند. این پردازنده ها از نظر قدرت و کارایی ضعیف ترین نوع پردازنده های اگزینوس هستند، اما برای انجام امور پایه و ابتدایی مانند برقراری تماس، ارسال پیام و وبگردی با سرعت کم مناسب هستند.

پردازنده مدیاتک

مدیاتک (MediaTek) یکی از غول های دنیای نیمه رساناها و طراحان مطرح پردازنده به شمار می رود که در بسیاری از ابزار های هوشمند روزمره نظیر گوشی های هوشمند، تبلت ها، تلویزیون های هوشمند و... کاربرد دارد. پردازنده های مدیاتک با توجه به قیمت مناسب و عملکرد قابل قبول، در میان طیف وسیعی از تولیدکنندگان گوشی های هوشمند میان رده و پایین رده طرفداران زیادی پیدا کرده اند.
مدیاتک در ساخت پردازنده های خود از هسته های پردازشی کمپانی ARM استفاده می کند. این هسته ها با معماری های مختلفی همچون ARM Cortex-A50، Cortex-A70 و نسل های جدیدتر آن ها همراه می شوند. همچنین فرایند ساخت این پردازنده ها بر حسب رده بندی آن ها می تواند از 12 نانومتر تا 5 نانومتر متغیر باشد. به طور کلی، هرچه فرایند ساخت کوچک تر باشد، پردازنده از نظر مصرف انرژی بهینه تر عمل می کند.

پردازنده های مدیاتک به واحد پردازش گرافیکی (GPU) مجزا مجهز هستند که وظیفه پردازش امور مرتبط با نمایشگر و اجرای بازی ها را برعهده دارد. هسته های گرافیکی به کار رفته در پردازنده های مدیاتک نیز بر اساس کمپانی ARM بوده و از سری Mali به حساب می آیند. توانایی پردازشی این واحدها می تواند از اجرای روان بازی های سبک تا اجرای عناوین سنگین تر با فریم ریت قابل قبول را شامل شود.

یکی از ویژگی های قابل توجه در نسل های جدید پردازنده های مدیاتک، بهره مندی از موتور هوش مصنوعی اختصاصی (APU) است. این موتور به منظور بهبود عملکرد قابلیت های مرتبط با هوش مصنوعی همچون عکاسی پرتره، تشخیص چهره، دستیارهای دیجیتال و... تعبیه شده است.

مدیاتک پردازنده های خود را تحت دو برند Helio و Dimensity به بازار عرضه می کند:

سری Helio: این دسته از پردازنده ها اغلب در گوشی های هوشمند میان رده و پایین رده کاربرد داشته و بر ارائه عملکرد مناسب با مصرف انرژی بهینه تمرکز دارند. از زیرمجموعه های این سری می توان به Helio G (مناسب برای گوشی های گیمینگ میان رده)، Helio P (متمرکز بر شارژدهی بالا) و Helio A (متناسب با کاربری عمومی) اشاره کرد.
سری Dimensity: پردازنده های Dimensity با تمرکز بر فناوری 5G و ارائه توان پردازشی بالاتر، در گوشی های هوشمند بالارده به کار گرفته می شوند. این سری از جدیدترین هسته های پردازشی کمپانی ARM و فناوری ساخت مدرن بهره می برد تا امکان اجرای بازی های سنگین و پردازش های پیچیده را فراهم آورد.

پردازنده های bionic اپل

پردازنده های بیونیک اپل، که با نام کلی سری A شناخته می شوند، تراشه های اختصاصی (SoC) هستند که قلب تپنده ی آیفون ها، آیپدها و حتی برخی از مک بوک های جدید را تشکیل می دهند. این تراشه ها که از نظر عملکرد و بازده انرژی در صدر جدول قرار دارند، شهرت زیادی برای قدرت پردازش بالا، قابلیت های فوق العاده در یادگیری ماشین و طول عمر باتری عالی به دست آورده اند.

برخلاف بسیاری از تراشه های موبایل که اجزای مختلفی از شرکت های گوناگون دارند، پردازنده های بیونیک اپل کاملاً اختصاصی هستند. این یعنی اپل، هم طراحی پردازنده مرکزی (CPU)، پردازنده گرافیکی (GPU)، واحد پردازش عصبی (Neural Engine) و سایر اجزا را بر عهده دارد و هم تولید آن ها را با همکاری شرکت های تایوانی مانند TSMC انجام می دهد. این یکپارچگی باعث می شود اپل بتواند کنترل بیشتری بر عملکرد، بازده انرژی و قابلیت های کلی تراشه داشته باشد.

پردازنده های بیونیک اپل از هسته های پردازشی اختصاصی کمپانی اپل بهره می برند که با نام های مختلفی مانند «هسته های بهینه برای عملکرد» (Performance Cores) و «هسته های کم مصرف» (Efficiency Cores) شناخته می شوند. این ترکیب باعث می شود که پردازنده بتواند در امور سنگین مانند اجرای بازی های گرافیکی پیچیده یا ویرایش ویدیو، عملکرد بسیار بالایی داشته باشد و در عین حال، در کارهای روزمره کم مصرف باشد و شارژ باتری را به خوبی مدیریت کند.
همچنین، پردازنده های گرافیکی (GPU) به کار رفته در تراشه های بیونیک اپل، همواره از قدرتمندترین پردازنده های گرافیکی موجود در گوشی های هوشمند بوده اند. این پردازنده ها قادرند با سرعت و کیفیت بالا، بازی ها و نرم افزارهای گرافیکی را اجرا کنند.
یکی از ویژگی های برجسته ی پردازنده های بیونیک اپل، واحد پردازش عصبی (Neural Engine) اختصاصی آن ها است. این واحد وظیفه انجام محاسبات مربوط به هوش مصنوعی و یادگیری ماشین را بر عهده دارد و عملکرد گوشی را در کارهایی مانند تشخیص چهره، واقعیت افزوده، عکاسی computational و بسیاری از موارد دیگر، به شکل قابل توجهی ارتقا می دهد.
همانطور که اشاره شد، یکپارچگی در طراحی پردازنده های بیونیک اپل، باعث می شود بتوان مصرف انرژی آن ها را به خوبی مدیریت کرد. اپل با استفاده از فناوری های ساخت مدرن و طراحی بهینه ی اجزای مختلف تراشه، موفق شده است پردازنده هایی تولید کند که با وجود قدرت بالا، از نظر مصرف انرژی بسیار کم مصرف باشند و این امر منجر به افزایش طول عمر باتری در گوشی آیفون و آیپدها می شود.

اپل امنیت را یکی از اولویت های اصلی خود می داند و پردازنده های بیونیک نیز از این قاعده مستثنی نیستند. این تراشه ها مجهز به ویژگی های امنیتی سخت افزاری قدرتمندی هستند که از اطلاعات کاربران در برابر حملات سایبری محافظت می کنند.

از سال ۲۰۱۷ تاکنون، اپل نسل های مختلفی از پردازنده های بیونیک را معرفی کرده است که هر نسل نسبت به نسل قبل، از نظر عملکرد، قابلیت ها و بازده انرژی ارتقا یافته است. در اینجا به برخی از شناخته شده ترین پردازنده های بیونیک اپل اشاره می کنیم:

A11 Bionic
A12 Bionic
A13 Bionic
A14 Bionic
A15 Bionic
A16 Bionic
A17 Bionic

پردازنده های تنسور گوگل

پردازنده های تنسور گوگل (Google Tensor Processing Unit) یا به اختصار TPU، مدارهای مجتمع (Integrated Circuit) اختصاصی هستند که گوگل برای تسریع در محاسبات مربوط به هوش مصنوعی و یادگیری ماشین طراحی کرده است. این پردازنده ها با بهره گیری از معماری خاصی که برای عملیات یادگیری ماشین بهینه شده، عملکرد و بازدهی انرژی را در مقایسه با پردازنده های مرکزی (CPU) و پردازنده های گرافیکی (GPU) استاندارد به میزان قابل توجهی بهبود می بخشند.

معماری TPU گوگل بر اساس واحدهای پردازش ماتریسی (Matrix Processing Unit) بنا شده است. این واحدها به طور خاص برای انجام عملیات ریاضی با اعداد ماتریسی که در بسیاری از الگوریتم های یادگیری ماشین رایج هستند، طراحی شده اند. برخلاف CPUهای سنتی که دارای هسته های پردازشی چندمنظوره هستند، TPUها هسته های تخصصی تری دارند که می توانند عملیات خاصی را بسیار کارآمدتر انجام دهند.

پردازنده های تنسور گوگل برای دستیابی به حداکثر توان عملیاتی در وظایف یادگیری ماشین بهینه شده اند. آن ها می توانند عملیات هایی مانند ضرب ماتریس، جمع و فعال سازی را با سرعت بسیار بالایی انجام دهند. این امر به طور قابل توجهی زمان مورد نیاز برای آموزش مدل های یادگیری ماشین بزرگ و پیچیده را کاهش می دهد.

یکی از مزایای کلیدی TPUهای گوگل، بازده انرژی بالای آن ها است. با توجه به اینکه آموزش مدل های یادگیری ماشین می تواند بسیار پرمصرف باشد، این ویژگی اهمیت زیادی پیدا می کند. TPUها برای انجام محاسبات مشابه به انرژی کمتری نسبت به CPU یا GPU نیاز دارند و این باعث صرفه جویی قابل توجهی در هزینه های انرژی مراکز داده می شود.

گوگل چندین نسل مختلف از TPU را توسعه داده است که هر کدام دارای ویژگی ها و بهبودهای خاص خود هستند. در حال حاضر، گوگل جزئیات دقیق انواع TPU را به صورت عمومی منتشر نمی کند، اما به طور کلی می توان آن ها را به دسته های زیر تقسیم کرد:

TPU نسخه ۱ (TPUv1): اولین نسل از TPUهای گوگل که در سال ۲۰۱۶ معرفی شد.
TPU نسخه ۲ (TPUv2): نسل دوم TPUها که در سال ۲۰۱۷ معرفی شد و دارای بهبودهای قابل توجهی در عملکرد و بازده انرژی نسبت به نسل اول بود.
TPU نسخه ۳ (TPUv3): نسل سوم TPUها که از قابلیت های جدیدی مانند پشتیبانی از آموزش مدل های با دقت پایین (Reduced Precision Training) بهره می برد.
TPUv4: آخرین نسل از TPUهای گوگل که گفته می شود از توانایی های پردازشی بسیار بالایی برخوردار است. جزئیات دقیق این نسل هنوز به صورت عمومی در دسترس نیست.

پردازنده ی Kirinهواوی

پردازنده ی Kirin (به معنی کی رین، تک شاخ چینی) مجموعه ای از سیستم های روی تراشه (SoC) است که توسط شرکت هواوی طراحی و توسعه داده شده است. این پردازنده ها برای استفاده در گوشی های هوشمند و تبلت های این شرکت ساخته شده اند و از سال 2013 تا 2020 نقش مهمی در موفقیت های تجاری هواوی ایفا کرده اند.

قلب تپنده ی هر Kirin یک واحد پردازش مرکزی (CPU) است که وظیفه ی اصلی پردازش داده ها و اجرای دستورات را بر عهده دارد. هواوی در طول تاریخ تولید پردازنده های Kirin با شرکت های مطرحی همچون ARM برای طراحی هسته های پردازشی همکاری کرده است. این هسته ها بر اساس معماری ARM طراحی شده اند که در دنیای گوشی های هوشمند بسیار رایج است. در کنار CPU، پردازنده ی Kirin شامل واحد پردازش گرافیکی (GPU) است که وظیفه ی پردازش های مرتبط با تصویر و گرافیک را بر عهده دارد. توانایی های گرافیکی یک پردازنده بر عملکرد گوشی در اجرای بازی ها و نرم افزارهای سنگین تاثیر مستقیم دارد.

علاوه بر CPU و GPU، پردازنده ی Kirin شامل اجزای دیگری همچون واحد پردازش عصبی (NPU) است که در نسل های جدیدتر این تراشه ها اضافه شده است. NPU وظیفه ی انجام محاسبات مرتبط با هوش مصنوعی را بر عهده دارد و به گوشی امکان می دهد تا کارهایی همچون تشخیص چهره، اجرای دستیار صوتی هوشمند و … را با سرعت و دقت بیشتری انجام دهد.

در سال 2020، به دلیل محدودیت های اعمال شده بر تجارت هواوی توسط آمریکا، دسترسی این شرکت به فناوری های ساخت تایوان (TSMC) که برای تولید Kirin ضروری بود، قطع شد. این اتفاق باعث شد تا تولید پردازنده های Kirin متوقف شود. از آن زمان به بعد، هواوی مجبور شده است تا از پردازنده های شرکت های دیگر مانند Qualcomm و MediaTek در گوشی های هوشمند خود استفاده کند. همچنین، این شرکت در حال توسعه ی تراشه های اختصاصی خود برای جایگزینی Kirin در آینده است.

نتیجه گیری

در نهایت، انتخاب بهترین پردازنده موبایل به نیازها و بودجه شما بستگی دارد. اگر به دنبال برترین عملکرد و جدیدترین فناوری ها هستید، پردازنده های پرچمدار مانند اسنپدراگون 8 نسل 2 و اپل A16 Bionic گزینه های مناسبی برای شما خواهند بود. اما اگر به دنبال گزینه های مقرون به صرفه تر هستید، پردازنده های میان رده و حتی برخی مدل های پایین رده نیز می توانند عملکرد قابل قبولی ارائه دهند. در هنگام انتخاب، به نکاتی مانند تعداد هسته ها و فرکانس CPU، معماری پردازنده، قدرت پردازنده گرافیکی، فرآیند ساخت و برند سازنده توجه کنید. همچنین، بررسی نظرات و مقایسه عملکرد مدل های مختلف می تواند به شما در اتخاذ تصمیمی آگاهانه کمک کند.

بیشتر بخوانید:

بهترین پردازنده گوشی
بهترین گوشی سامسونگ از نظر پردازنده

اشتراک گذاری:

ارسال دیدگاه

کارت هوشمند مجیک

مشاهده

ذخیره شماره مشتری بدون دستگاه و اینترنت